اساس مذهب تشیع بر دو حدیث پایه گذاری شده است: یکی حدیث ثقلین (1) ، که
پیامبراکرم(ص) در کمتر از نود روز در چهار مکان آن را به مردم گوشزد کرد؛
دیگری حدیث غدیر. میتوان گفت حدیث دوم مکمل حدیث اول است.
سفارش
بیش از حد پیامبر(ص) در باره قرآن و عترت و نیز اصرار آن حضرت بر امامت و
جانشینی امیرمومنان(ع) نشان دهنده این حقیقت است که حضرت نگران آشوبی بود
که امت اسلامی بعد از وی با آن رو به رو میشود.
اهمیت دادن به
غدیر، اهمیت دادن به رسالت پیامبرگرامی اسلام(ص) است. ما در این مقاله
واقعه غدیر را از زبان عارفان واقعی غدیر یعنی پیامبر(ص) و امامان
معصوم(علیهم السلام) مورد مطالعه قرار میدهیم.
رسول خدا و غدیر
شیخ
صدوق در کتاب «امالی» از امام باقر(ع) و آن حضرت از جدش چنین نقل میکند:
روزی رسول گرامی اسلام(ص) به امیرمومنان(ع) فرمود: ای علی، خداوند آیه
«یاایهاالرسول بلغ ما انزل الیک من ربک» (2) را در باره ولایت تو بر من
نازل کرد. اگر آنچه به من امر شده تبلیغ نکنم، عملم باطل است و کسی که خدا
را بدون ولایت تو ملاقات کند، کردارش باطل است. ای علی، من جز سخن
خدانمیگویم . (3)
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » حسن حامد ( یکشنبه 89/9/7 :: ساعت 3:21 عصر )
